ΔΙΑΛΟΓΟΣ     ΞΕΡΞΗ - ΔΗΜΑΡΑΤΟΥ       (ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΕΣ)

                      Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ ΚΑΙ Η ΑΡΕΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

     Ο διάλογος του Ξερξη με το.Δημαρατο θεωρείται ενα απο τα σημαντικότερα σημεια του εργου του Ηροδότου,γιατι απο εδω φαίνονται τα χαρακτηριστικα των δύο διαφορετικών κόσμων  (ασιατικου-ελληνικού).  Οι εννοιες της ελευθερίας και της ανδρείας αντιπαραβάλλονται με τους όρους του δυνάστη και του δεσποτισμού.  Επίσης γίνεται αντιπαράθεση ανάμεσα στη διαφορά της υποχρεωτικής υπακοής στο νόμο και του εξαναγκασμού στο  δυνάστη.


  Ο Ξέρξης,γιος και διάδοχος του Πέρση βασιλιά Δαρείου,συνεχίζοντας την επεκτατική πολιτική του πατέρα του,αποφασίζει να καταλάβει την Ελλάδα και να εκδικηθεί για την ήττα στο Μαραθώνα.Τα σχέδια του είναι να ενώσει με γέφυρα τις ακτές του Ελλησπόντου ,να προελάσει στην Ευρώπη ,να παραδώσει στις φλόγες την Αθήνα και να υποδουλώσει την Πελοπόννησο.''Τότε θα κάνουμε την Περσία να συνορεύει με τον Ουρανό του Δια'',υποστηρίζει.
  Ο θειος του Αρτάβανος προσπαθεί να τον αποτρέψει από την ύβρη,τονίζοντας ότι ''το θείο είναι φθονερό'',και δεν ανέχεται την αλαζονεία και την υπερηφάνεια στους ανθρώπους .
  Αποφασισμένος ο Ξέρξης ,μετά απο ετοιμασίες 4 χρόνων,ξεκινά για τη μεγαλύτερη εκστρατεία που έγινε ποτέ. Κοντά στις εκβολές του 'Εβρου,στον Δορίσκο της Θράκης, γίνεται η καταμέτρηση του στρατού-περιπου 1.700.000 άνδρες-και η επιθεώρηση-στρατου και στόλου--απο τον αλαζονικό Ξέρξη. Δεν μπορουσε ποτέ να φανταστεί ότι σε λίγους μήνες θα έπαιρνε ταπεινωμένος το δρόμο της επιστροφής.

  Τότε κάλεσε το Δημάρατο,τον εκθρονισμένο βασιλιά της Σπάρτης που είχε καταφύγει στην αυλή του και είχε γίνει σύμβουλός του και του έκανε την εξής ερώτηση:''Δημάρατε,εσύ που είσαι Ελληνας και μάλιστα από την πιο ισχυρή στρατιωτικά πόλη,πιστευεις ότι θα τολμήσουν οι Ελληνες να μου αντισταθούν; Γιατί ακόμα και αν ενώσουν όλοι μαζί τις δυνάμεις τους,δε θα μπορεσουν να με αντιμετωπισουν,αφού δεν είναι μονοιασμένοι''. Ο Δημάρατος διστακτικά απάντησε:''Βασιλιά μου,να σου πω την αλήθεια ή λόγια που θα σου δώσουν χαρά όταν ακουσεις;'' Και ο βασιλιας τον ενθάρρυνε να πει την αλήθεια.. Ο Δημάρατος ξεθαρρεμένος απάντησε:''Βασιλιά μου,η Ελλαδα παλαιόθεν και ως τώρα, ζει συντροφιά με την Πενία,αλλά εφοδιαστηκε με την αρετή που κερδήθηκε με τη σοφία και τον κυρίαρχο νόμο.Για όλους τους Ελληνες έχω να πω επαινετικά λόγια,αλλα ειδικά για τους Σπαρτιάτες,ξέρω πολυ καλα ότι δεν υπαρχει περίπτωση ποέ να δεχτούν τις προτάσεις σου που αποσκοπούν στην υποδόυλωση της Ελλάδας''.
 Ο Ξερξης, ακούγοντας αυτά γέλασε και είπε:''Τι λόγια είναι αυτά που λές,Δημάρατε;  Αναλογούμε πάνω από 1000 στον καθένα τους''.

Σπαρτιάτης πολεμιστής: το Λ στην ασπίδα σημαινει Λακεδαιμόνιος.Με το κόκκινο χρώμα του χιτώνα δεν έβλεπαν οι εχθροί το αίμα σε περίπτωση τραυματισμού.

 Τότε ο Δημάρατος αποκρίθηκε:''Βασιλιά μου,.ηξερα απο την αρχή,ότι με τη γλώσσα της αλήθειας δε θα σε ευχαριστούσα.Εσύ όμως με ανάγκασες να σου εκθέσω την σπαρτιατική πραγματικότητα. Πολεμώντας ένας προς ενα οι Λακεδαιμόνιοι δεν είναι κατώτεροι απο οποιονδήποτε πολεμιστή,πολεμώντας όμως όλοι μαζί είναι οι πιο αντρειωμένοι του κόσμου. Γιατί είναι βέβαια ελεύθεροι,όμως η ελευθερία τους δεν είναι απόλυτη. Πανω τους στέκεται δυνάστης ο νόμος ,που τον τρέμουν όλοι,πολυ περισσότερο απο ότι οι δικοί σου εσένα.Ο νόμος αυτός τους δίνει πάντα την ίδια προσταγή:τους απαγορεύει να υποχωρούν στη μάχη μπροστά σε πλήθος,όσο μεγάλο κι αν είναι αυτό και επιβάλλει να μένουν στις γραμμες τους ,ζητώντας ή τη νίκη ή το θάνατο(ή ταν ή επί τας).''
  Ο Ξέρξης έβαλε τα γέλια ,αγνοώντας ότι περιγελούσε τη μοίρα του.!!